Jawab jangan tak jawab!

Malam tadi (3 Februari 2007), saya hadir di Taman Medan untuk satu rapat umum yang sepatutnya diadakan di padang. Tetapi pada sebelah paginya, pihak berkuasa telah memberikan kontrak kepada sebuah syarikat untuk meletakkan penghalang konkrit di setiap pintu masuk ke padang tersebut yang sememangnya berpagar.

Anwar Ibrahim sepatutnya berceramah selepas Sivarasa, Tan Sri Khalid, Ezam, Roslan SMS. Tetapi kesemua mereka ditegah daripada menyampaikan ucapan. Ini menyebabkan orang ramai gelisah. Anwar sendiri berunding dengan OCPD yang bertegas mengatakan adalah menjadi kuasa beliau untuk memberi kebenaran atau menghalang program tersebut. Segala hujah enggan didengari beliau kerana pegawai SB di sebelahnya tetap memberi isyarat menghalang.

Akhirnya Anwar memberi kata dua, "kamu boleh buat apa yang mahu kerana kamu ada kuasa. Tetapi sekarang rakyat akan tunjukkan kuasa mereka." OCPD tergamam tidak menjawab.

Sekaligus beliau menuju ke arah lori yang dijadikan pentas ceramah. Ezam segera memulakan ucapan. Akhirnya pihak polis mengalah dengan kuasa rakyat dan memberi kebenaran 10 minit untuk Anwar seorang sahaja berucap.

Di dalam ucapannya Anwar mengatakan, "Abdullah Badawi mesti dengar. Najib mesti lebih-lebih lagi dengar. Khir Toyo... tak payahlah." (menunjukkan Khir Toyo yang terlalu sibuk dengan mekap dan mencantikkan muka tidak penting sama sekali).

Isunya ialah mengenai pembelian kapal layar mewah Cobra King dan pembelian kapal terbang termaju untuk antara lain kegunaan Abdullah. Berkenaan Najib pula ialah mengenai proksinya, Razak Baginda yang menerima lebih RM500 juta komisen untuk pembelian senjata. Selain itu isu pembunuhan kejam Altantuya yang dituduh melibatkan pegawai keselamatan Najib.

Ucapan Anwar disambut oleh desakan rakyat agar Abdullah dan Najib bukan sekadar mendengar tetapi juga menjawab semua persoalan yang dibangkitkan.

Amacam, ada berani?